Modlitwa wypełnia cały nasz dzień. O szóstej rano wspólnie odmawiamy Anioł Pański, po czym przez godzinę trwamy na modlitwie kontemplacyjnej. O siódmej wspólnie odmawiamy pierwszą godzinę modlitwy brewiarzowej – Jutrznię. Po niej jest czas na Modlitwę Przedpołudniową, różaniec i o godzinie ósmej rozpoczyna się Msza Święta. Po Mszy Św. udajemy się na śniadanie, które – jak zresztą wszystkie posiłki – spożywamy w milczeniu. Następnie do południa pracujemy wykonując różne zajęcia na potrzeby zgromadzenia, a ponieważ Karmelitanki są powołane do nieustannej modlitwy, poświęcamy się jej także podczas pracy. W południe po Aniele Pańskim jest modlitwa brewiarzowa, modlitwy do świętych Karmelu oraz rachunek sumienia, po którym udajemy się na obiad.

Po nim mamy krótki czas rekreacji, kiedy to przebywając wspólnie wykonujemy różne zajęcia takie jak: pisanie ikon, haftowanie, robienie różańców, itp.. W tym czasie rozmawiamy ze sobą, czasem śpiewamy, żartujemy, bo radość jest przypisana do Karmelu i wynika z obcowania z Bogiem. Czas rekreacji jest też czasem budowania wspólnoty, tworzenia rodzinnych więzi pomiędzy siostrami. Po rekreacji południowej oddajemy się kolejnej Modlitwie Brewiarzowej, a następnie do godziny piętnastej poświęcamy czas na studium i Lectio Divina, które służy pogłębieniu duchowości. Od piętnastej do siedemnastej znowu mamy czas na pracę, po której udajemy się na Nieszpory, a następnie na godzinną, indywidualną modlitwę kontemplacyjną, o której Św. Teresa pisała: „Modlitwa wewnętrzna jest to moim zdaniem nic innego, jeno poufne i przyjacielskie z Bogiem obcowanie, po wiele razy powtarzana rozmowa z Tym, o którym wiemy, że nas miłuje”.

Przed kolacją po raz trzeci w ciągu dnia odmawiamy Anioł Pański. Po krótkiej wieczornej rekreacji przychodzi czas na szóstą już część modlitwy brewiarzowej – Kompletę. O godzinie dwudziestej pierwszej gromadzimy się jeszcze na ostatniej w ciągu dnia godzinie brewiarzowej, tzw. Godzinie Czytań.